Na enige vertraging i.v.m. file en autopech konden we toch met twee auto’s en acht personen vertrekken naar Arkemheen. Vlak hiervoor zagen we wel tien grote zilverreigers in het weiland staan. Later sloten we bij deelnemer negen aan bij het Nuldernauw. Hij vertelde ons dat hij een waterral had gezien. Deze had zich echter al verstopt, maar er zat wel een watersnip. Jammer dat het zicht zo slecht was en dat het een beetje ging miezelen. We liepen het fietspad op de dijk af en zagen veel kievieten. Ook soorten eenden natuurlijk, waaronder smienten en opvallend veel pijlstaarten. Ook liep er een bonte strandloper op een slikje. Terug naar de auto reden we naar strand Nulde voor koffie in het restaurant. Onderweg nog een kemphaan gespot. Later in het grote water zagen we veel tafeleenden. We hoopten op wilde zwanen links van de vogelkijkhut, maar daar was het vast nog te warm voor. Wel zagen we weer pijlstaarten en een bonte strandloper. En daar tegen het riet aan wippend met de staart: een witgatje.
Een van de enthousiaste vogelaars wist nog een nieuwe plek die in het voorjaar onderloopt en waar dan heel veel steltlopers komen. Voor deze plek – in de buurt van Oldenaller – verstoorden we honderden kol- en brandganzen.
Verder was er niet veel spectaculairs te zien omdat het water erg laag stond.
We besloten dan ook een eind aan de excursie te maken en reden allen huiswaarts.
Joke Lubach