Groene buffer
Groene buffer tussen Rijswijkse bebouwingen en Delft
Het voortbestaan van één van de laatste origineel groene gebieden in Rijswijk, tussen de Vliet en de Lange Kleiweg, met zijn unieke moerasnatuur, het eeuwenoude slagenlandschap en zeldzame, bedreigde diersoorten, staat onder druk. Enerzijds wil Rijswijk het groene karakter behouden, anderzijds worden er meer dan 1100 woningen bijgebouwd. Dat zorgt voor een enorm knelpunt, stelt Ernst Hoyer, voorzitter van de Stichting Pasgeld Natuurlijk.
Daarom werden zaterdagochtend 6 april de burgemeester, wethouders en raadsleden uitgenodigd voor een kennisbijeenkomst in het buurthuis van Pasgeld. Om samen te onderzoeken hoe Rijswijk aantrekkelijk en leefbaar kan blijven voor mens, plant en dier.
Knelpunten oplossen
“Hoe kunnen we zorgen dat er straks een prachtige groene gemeente overblijft die voor iedereen toegankelijk is. Er zijn een heleboel knelpunten op te lossen. Laten we daar met z’n allen over nadenken. We zijn blij dat PvdA, GroenLinks en D66 aanwezig zijn. Net als een aantal deskundigen en de Vereniging Natuurlijk Delfland”, vertelt Ernst Hoyer, aan het begin van de bijeenkomst. “Wat wij zien is dat er een heel grote woonambitie is. Dat is in heel Nederland zo. Mensen een dak boven het hoofd geven. Daar moeten keuzes bij gemaakt worden. Maar wat zijn de consequenties? Als men zegt we hebben huizen nodig én we gaan ook de mobiliteit aanpassen én ook nog ons groene karakter verbeteren dan ontstaat er een groot knelpunt. Op de website van RijswijkBuiten staat letterlijk dat met het bouwen in RijswijkBuiten, het groen sterk wordt verbeterd en het er zelfs nog veel beter wordt voor inheemse dieren als ransuilen en vleermuizen. Dit, terwijl er een aanvraag ligt bij de Omgevingsdienst Haaglanden om de zeer zeldzame ransuil uit dit gebied te verwijderen, omdat die de bouw in de weg staat. De gemeente doet beloftes, maar kan (en wil) die niet nakomen. Tegelijkertijd staat men niet open om gesignaleerde knelpunten op te lossen. Men er geen gelden voor over.
Eén boom per inwoner
Ernst Hoyer benadrukt dat Pasgeld-Oost de groene buffer is tussen de Rijswijkse bebouwingen en Delft. “Om dat zo te houden kan men ook creatieve oplossingen bedenken. Zo heeft Natuurlijk Delfland al lang geleden aangeboden om het onderhoud van het slagenlandschap op zich te nemen. Dat is belangrijk, want groenbeheer is momenteel kind van de rekening voor de gemeente Rijswijk”.
Er is een Stadsvisie. Daarin is met de Rijswijkse bevolking afgesproken dat het kwalitatief alleen maar groener wordt. “Maar hieraan wordt nooit getoetst. Er is ook een helder Groenbeleidsplan. Daarin staat dat er gestreefd zal worden naar één boom per inwoner. Maar die verhouding is de laatste jaren juist enorm afgenomen, tot nu nog maar een halve boom per inwoner. En dat neemt drastisch verder af. De prognose is dat we groeien naar 85.000 inwoners. Door het niet compenseren van het weggehaalde groen is de gemeente de bevolking al 30 voetbalvelden aan bomen schuldig. De met de inwoners afgesproken ambities worden gewoon genegeerd en hebben geen enkele waarde”, legt Ernst Hoyer uit.
Druk op Pasgeld
Pasgeld is een gebied dat nu nog groen is, maar de druk hierop wordt steeds groter. Waar praten we over? Een verbreding van het spoor, de plannen om de A4 te verbreden. Met minder bomen, geen groencompensatie en meer CO2, waarbij de wateropvang binnen Pasgeld nog geregeld moet worden. Het havengebied met 2500 woningen. De duizenden extra huizen in de Bogaard, Parkrijk, Kesslerpark. En niet te vergeten, de gigantische toename van inwoners, vlakbij in Delft. Met tienduizenden extra bewoners en gebruikers van het gebied, mensen én huisdieren. Poezen zijn gezellig en leuk, maar honderden poezen betekent dat er geen weidevogels meer zullen zijn in het slagenlandschap. Een kinderdagverblijf heeft nu al aangegeven, niet meer met de kinderen het Elsenburgerbos in te kunnen gaan vanwege de grote hoeveelheid loslopende honden. Mens én dier moeten natuurlijk hun plek in het groen kunnen krijgen, maar we lopen nu al tegen de grens aan van wat mogelijk en veilig is.
Nog véél meer knelpunten om op te lossen
Tijdens de kennisbijeenkomst kwamen er veel knelpunten aan de orde. Hoe bijvoorbeeld om te gaan met de in de toekomst te verwachten grotere hittestress en hoosbuien? De wateroverlast is in Pasgeld nu al een probleem waarvan de oorzaak onduidelijk is. De enorme verstening die het gebied te wachten staat zal daar zeker niet in positieve zin aan bijdragen. Een suggestie was dat groenere tuinen en verplichte waterberging onder de woning (de Belgische methode) wellicht een stukje van de waterproblematiek weg kunnen nemen. Alle beetjes helpen, maar het is zaak om dit knelpunt niet naar de toekomst te schuiven, zoals dit nu gedaan wordt. Ook de thema’s biodiversiteit en mobiliteit kwamen als knelpunten aan de orde. De belofte is om Pasgeld pas te bebouwen wanneer dat gebeurt op basis van de “robuuste groen-blauwe hoofdstructuur”: brede groene verbindingen vanaf de Vliet en het weidelandschap tot en met het Wilhelminapark. Deze hoofdstructuur mét alle zogenaamde ecologische verbindingszones is een, door de gemeenteraad zelf vastgestelde, keiharde randvoorwaarde voor behoud en verbetering van de biodiversiteit. Maar ook de mobiliteit moet aandacht krijgen, omdat de vele duizenden nieuwe bewoners en gebruikers wel van A naar B moeten kunnen komen. Ook hier zien we een groot knelpunt, omdat de voorwaarden voor biodiversiteit die van mobiliteit in de weg staan. Extra gelden uittrekken voor robuuste ecologische verbindingszones, zoals ecoducten, zou een oplossing kunnen zijn. Niets doen, maar wel bouwen, is geen optie. Het zou de doodsteek betekenen voor hetgeen Rijswijk nu nog uniek maakt en onderscheidt van de omringende bebouwing: een groene buffer voor mens, plant én dier.
