Verslag weekend vogelen op Wieringen van 13 t/m 15 september 2024

Wieringen
Wieringen was een eiland, omgeven door grote zandplaten. Omdat men de Zuiderzee, na talloze overstromingen wilde afsluiten, tekende men het eiland Wieringen aan het vasteland vast, om zo de afsluitdijk een verbinding te laten worden tussen Friesland en Noord-Holland.

Het Amstelmeer, was er al, maar is uitgebreid. De zandplaten liggen er nog, maar verplaatsen zich zoals alle zandplaten dat doen, door de Waddenzee heen. Wieringen kent reliëf dat ontstaan is door afzettingen in de laatste ijstijd.
Ten zuiden van het eiland was (dus) ook water. Dat is omgezet tot Wieringermeerpolder, een veel saaier landschap. Misschien kom je er doorheen en zie je het echte vlakke polderlandschap. Hoe anders is het ex-eiland! Zodra je van de provinciale weg afgaat die het eiland doorsnijdt, lijkt het alsof je op een Waddeneiland bent: de typische eiland huizen; smalle en bochtige wegen; kleinschalige akker- en veeteelt; veel en kleine gehuchten, eigenlijk maar twee dorpen: Den Oever met een haven en midden op Hippolytushoef.

De camping
We kozen de camping Terra Incognita omdat daar zowel accommodatie te huur was, als campingplaatsen en de ligging leek top: je loopt zo naar het wad, waar bij het goede tij heel veel te zien is. Helaas ligt de camping naast de snelweg, dus veel autoverkeer. Toch waren de meesten ervoor om een volgende keer dat geluid weer voor lief te nemen, en hier te zitten: er is een grote open keuken, schoon en niet al teveel sanitair en een top ligging.

Excursies
Belangrijk bij het prikken van een datum is het bekijken van de getijden tabel. Wij hadden geluk: op vrijdag en zaterdag viel opkomend water tijdens onze excursie. Op zondag niet!
De soortenlijst van de vogels is niet per gebied, maar geeft een totaal overzicht van de waarnemingen.

Vrijdagmiddag
We starten het weekend bij de bus van Lia met thee, koffie, voorstelrondje en programma toelichting. Om half 3 zaten we op de fiets.

Langs de waddijk fietsend naar Normerven en de Broekerpolder. Plan was om door te fietsen naar de meertjes bij Vatrop, maar de tijd was op voor we daar waren. De eerste stop was meteen na de camping, waar al veel te zien was.

Zaterdag
We fietsen langs de waddijk, kijkend naar al wat we tegenkomen, en dat is enorm veel. Uitschieter is de groep goudplevieren waar we naar kijken en die dan allemaal opvliegen. Een fantastisch gezicht, vooral omdat de zon schijnt en het licht op hun vleugels schijnt.

We fietsen naar de Vatrop meertjes en dan door naar de haven van Den Oever. Deze meertjes hadden kiezelstrandjes waar o.a. de kluut op broedde. Helaas; alles is begroeid. Geen kluut te zien. Ook geen sterns. Jammer, snel door naar de koffiestop bij de haven. Maar eerst een lange stop bij  de kijktoren noemen (officieel heet het Waddenbelevingspunt) op de strekdam.  We hebben daar geruime tijd staan kijken, o.a. naar twee ijsvogels die op twee stokken in het water zaten.

Na de koffie hebben we daar nog  wat rond gefietst, tot aan de zuidkant bij het Robbenoordbos. Dat loont de moeite.
Terug fietsen we via het zuiden van het eiland, binnendoor terug. Onderweg hoeven we niet zo vaak te stoppen. Dat komt goed uit, want nu zijn we om 17.00 uur terug op de camping en hebben nog een dik uur voordat we gezamenlijk ergens gaan eten.

Zondag
Plan was om naar het Sluitgatbos te gaan. Dat was voor een paar toch te ver fietsen, en iedereen wilde eigenlijk geen bos- maar wadvogels zien. Daarom besloten we naar het Amstelmeer te gaan. Je kunt er over de grasdijk lopen ( het Noordhollandpad loopt daar), maar wij startten op de fiets en bleven fietsen (i.p.v. zoals gepland ook een stuk te wandelen). Tot net voorbij het Lutjeszand zagen we weer enorm veel moois. Daarna volgt een mooie fietstocht, onder de dijk. Ben klom tussendoor over een hek de dijk op en zag veel watervogels, maar ja: een hek… dat deden we niet en we kregen weinig mogelijkheid om nog water te zien. Dat kan bij de sluis Oosthoekweg en direct daarna zodra je de Amsteldijk op fietst (en linksaf gaat).
Bij de van Ewijcksluis zit normaliter veel, maar gezien het tij was er op een sperwer en een roek na, weinig te zien. Aan de landkant wordt nieuwe natuur aangelegd. Hopelijk kunnen we daar bij een volgend kamp terecht. Ziet er veelbelovend uit. Om 14.00 uur kwamen we weer op de camping aan en ging ieder zijns weegs. Maar net ervoor vlogen twee vogels over: veel zwart-wit: en het ging zoals dat weekend vaker gebeurd was: dat zijn… of zijn het…. O, nee… maar ……….
Een zonnig kamp met enorm veel waarnemingen. De plek is de moeite waard om over een paar jaar weer te bezoeken.

foto van Meriam Mentink